Σ.Ε. Χίντον: «Δεν μπορείς να γράφεις πατερναλιστικά»

 

«Κοφτερό», συγκινητικό, τραχύ και τρυφερό, το μυθιστόρημα The Outsiders της Σ.Ε. Χίντον, η ιστορία μιας ομάδας νεαρών απόκληρων στην αμερικανική ενδοχώρα της δεκαετίας του ’60, καθόρισε το είδος της νεανικής λογοτεχνίας.

54 χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση, κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά. Μια συζήτηση με την συγγραφέα.

Το The Outsiders είναι ένα πρωτόγνωρο μυθιστορηματικό ντεμπούτο, κι όχι μόνο γιατί -πέραν της πλειονότητας των ηρώων/ηρωίδων του- ήσασταν κι εσείς έφηβη όταν ξεκινήσατε να το γράφετε.

Υποθέτοντας ότι δε μεγαλώσατε σε μη προνομιούχο περιβάλλον, γιατί αποφασίσατε να καταπιαστείτε μυθοπλαστικά με κάποιους από τους outsiders της εποχής;

Όντως μεγάλωσα στο North Side της Τάλσα. Όχι σε απόλυτη φτώχεια, αλλά σίγουρα δεν υπήρξα προνομιούχα. Η «συμμορία» στο The Outsiders εμπνέεται από μια ομάδα φίλων μου.

Όχι μόνο αποφασίσατε να ασχοληθείτε μυθοπλαστικά με κάποιες από τις ιστορίες τους, αλλά και υιοθετήσατε την πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Ταυτιζόσασταν σε κάποιον βαθμό με τον χαρακτήρα του Πόνιμποϊ Κέρτις;

O Πόνιμποϊ Κέρτις είναι ο πλησιέστερος χαρακτήρας βασισμένος στον εαυτό μου που έχω συνθέσει. Η ονειροπόλησή του, το πάθος του για το διάβασμα, η εκτίμηση της φύσης στη λογοτεχνία είναι κοντά στη δική μου προσωπικότητα.

Προοριζόταν το μυθιστόρημά σας να λειτουργήσει ως προειδοποίηση; Ή ήταν πιο πολύ προϊόν μιας αυθόρμητης διαδικασίας, ενός «ρεύματος συνείδησης»;

Εμπνεύστηκα από την κοινωνική συγκυρία του λυκείου όπου φοιτούσα, το οποίο ήταν διαχωρισμένο σε μικρές «ομάδες». Το θεωρούσα ανόητο αυτό. Είχα φίλους σε όλες τις ομάδες.

Το βιβλίο σας χρωστάει πολλά στον Φύλακα στη Σίκαλη του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ, στον πρώιμο Κέρουακ -τουλάχιστον στιλιστικά- και στην ποίηση του Ρόμπερτ Φροστ, ανάμεσα σε άλλες επιρροές.

Είχατε την ευκαιρία να εντρυφήσετε πράγματι ή να συναντήσετε αυτούς τους συγγραφείς;

Δε διάβασα τον Φύλακα στη Σίκαλη ή οποιοδήποτε βιβλίο του Κέρουακ παρά μόνο πολύ καιρό αφότου είχα γράψει το The Outsiders, οπότε δεν είχα επηρεαστεί από κανέναν από τους δύο.

Διάβασα το ποίημα Nothing Gold Can Stay του Ρόμπερτ Φροστ στη δευτέρα λυκείου, τον καιρό που έγραφα το The Outsiders, και αποφάσισα να το συμπεριλάβω στο βιβλίο.

Περιττό να πω, ποτέ δε συνάντησα ούτε είχα αλληλεπίδραση με οποιονδήποτε από αυτούς τους συγγραφείς.

Μέσω του The Outsiders βοηθήσατε στον επαναπροσδιορισμό της νεανικής ενήλικης λογοτεχνίας εκείνης της περιόδου- και πιθανόν των δεκαετιών που ακολούθησαν.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις, χαρές και παγίδες που μπορεί κάποιος να βιώσει καταπιανόμενος μ' αυτό το είδος;

Το καλό με τη συγγραφή μυθιστορημάτων σχετικά με νεαρούς ενήλικες είναι ότι τα χρόνια της εφηβείας είναι μια συναρπαστική περίοδος στη ζωή- τα ιδανικά σου συγκρούονται με την ενήλικη πραγματικότητα του συμβιβασμού.

Αλλά δεν μπορείς να γράφεις πατερναλιστικά, γιατί οι αναγνώστες θα αντιληφθούν τα όποια ψέματα.

Πολλά βιβλία σας, συμπεριλαμβανομένου κι αυτού, έχουν διασκευαστεί κινηματογραφικά. Πώς σχετίζεστε προσωπικά με το σινεμά ως θεατής και πώς κύλησε η συνεργασία σας με τους αντίστοιχους σκηνοθέτες, όπως ο Κόπολα;

Ανέκαθεν αγαπούσα τις ταινίες, που αποτελούν μια εκδοχή αφήγησης ιστοριών.

Υπήρξα πολύ τυχερή που συνεργάστηκα τόσο με τον Τιμ Χάντερ (TEX) όσο και με τον Φράνσις Φορντ Κόπολα (The Outsiders, Rumble Fish), οι οποίοι κατανόησαν τα βιβλία μου και αγκάλιασαν τη συνεισφορά μου.

Φαίνεται ότι δεν έχετε εκδώσει κάποιο καινούριο μυθιστόρημα για περισσότερα από 25 χρόνια. Δουλεύετε ακόμα πάνω σε λογοτεχνικές ιδέες ή διοχετεύετε τη δημιουργικότητά σας προς άλλες κατευθύνσεις;

Έχω αφιερώσει πολύ χρόνο τα τελευταία χρόνια στη συγγραφή σεναρίων αντί βιβλίων, αν και δουλεύω πάνω σε ένα μυθιστόρημα κατά διαστήματα. Ίσως κάποτε το τελειώσω.

Σε σχέση με την προηγούμενη ερώτησή μου, αν ποτέ αποφασίσετε να επανέλθετε στο The Outsiders ή ακόμα και να γράψετε ένα «σίκουελ» σ’ αυτό, ποιοι θα μπορούσαν να είναι οι σημερινοί outsiders, εντός και εκτός Η.Π.Α.;

Ένα πράγμα για το οποίο είμαι σίγουρη είναι ότι ποτέ δε θα επανέλθω στο The Outsiders, ούτε θα γράψω το σίκουέλ του. Η ιστορία τελειώνει εκεί που πρέπει. Λέει αυτά που προορίζεται να πει. Πρέπει να ξέρεις πότε να σταματάς να βελτιώνεις κάτι.

Αν και φαντάζομαι ότι το The Outsiders έχει εκδοθεί στα ελληνικά στο παρελθόν, έχει περάσει καιρός από την τελευταία φορά που ήταν διαθέσιμο εδώ. Πώς βιώνετε κάθε νέα μετάφραση αυτού ή του οποιουδήποτε βιβλίου σας;

Πάντα μου προκαλεί έξαψη κάθε νέα μετάφραση. Οι αντιδράσεις είναι υπέροχες. Φαίνεται ότι παντού στον κόσμο οι άνθρωποι ατενίζουν το ίδιο ηλιοβασίλεμα!

Να παραμένεις χρυσός!

Το μυθιστόρημα της Σ.Ε. Χίντον The Outsiders κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων σε μετάφραση του Γιάννη Καψόπουλου.