Maustetytöt: «Αν βιώνεις φόβους, γράφεις τραγούδια»

 

Maustetytöt (Φωτογραφία: Aki Roukala)

Το γνωρίσαμε μέσα από την ανεπανάληπτη εκτέλεση ενός τραγουδιού του στην αριστουργηματική ταινία του αγαπημένου Φινλανδού σκηνοθέτη Άκι Καουρισμάκι, Πεσμένα φύλλα.

Ο λόγος για τo εξαιρετικό φινλανδικό ποπ ντουέτο Maustetytöt (Anna και Kaisa Karjalainen), που έρχεται στην Αθήνα για την πρώτη ελλαδική του συναυλία στις 31 Μαΐου. Συνομιλώντας με τις αδερφές Karjalainen.

Πώς διαχειρίζεστε την αυξημένη δημοφιλία σας μετά την δημιουργική συνεργασία σας με τον παντοδύναμο και αξιαγάπητο Άκι Καουρισμάκι στα αριστουργηματικά Πεσμένα φύλλα;

Kaisa Karjalainen: Κατ’ αρχάς σ’ ευχαριστούμε που μας προσκάλεσες σ’ αυτήν την κουβέντα. Βρισκόμαστε στη Λαπωνία αυτήν την στιγμή και δεν αισθανόμαστε καθόλου διάσημες!

Είναι, ωστόσο, περίεργο που, όπως μαθαίνουμε, ο ρυθμός προπώλησης των εισιτηρίων για την ευρωπαϊκή μας περιοδεία είναι πολύ καλός.

Είναι, επίσης, περίεργο που οι ατζέντηδες και τα κλαμπ θέλουν να μας κλείσουν για εμφανίσεις. Ελπίζω να έχουμε κάποιο κοινό όταν παίξουμε στην Αθήνα!

Δεν είναι, πάντως, κάπως ειρωνικό το ότι, αν και έχετε κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ κι ένα ΕΡ, χρειάστηκε να συνεργαστείτε μ’ έναν διάσημο σκηνοθέτη, ώστε να γίνετε πιο γνωστές διεθνώς;

Αnna Karjalainen: Στόχος μας δεν ήταν να έχουμε επιτυχία, πόσο μάλλον εκτός Φινλανδίας. Ούτε καν όταν ενεπλάκημεν στην ταινία του Άκι δεν πιστεύαμε πως θα προσελκύαμε τόση προσοχή.

Είμαστε, πάντως, πολύ ευτυχισμένες γι’ αυτήν την συνεργασία, καθώς είμαστε μεγάλες φαν του.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας φιλμ του Καουρισμάκι - αν μπορείτε να επιλέξετε μόνο ένα; Προσωπικά αγαπώ την μεγάλη πλειονότητά τους.

Kaisa: Είναι πολύ δύσκολο να επιλέξω ένα αγαπημένο, αλλάζει διαρκώς. Μου αρέσουν οι πρώιμες δουλειές του, όπως το Έγκλημα και τιμωρία ή το Άριελ.

Θα ανέφερα κι εγώ το Έγκλημα και τιμωρία, μιας και δεν προβάλλεται στους κινηματογράφους τόσο συχνά.

Κaisa: Αγαπώ, όμως, και το Λιμάνι της Χάβρης. Είναι πολύ όμορφο.

Εσύ, Anna;

Anna: Είναι και για μένα δύσκολο να διαλέξω. Ωστόσο, στην ενήλικη ζωή μου έχω καταλήξει στο Σκιές στον παράδεισο. Για μένα αποτέλεσε ως ταινία σημείο καμπής.

Κατά την γνώμη μου, η μουσική σας «παντρεύεται» ιδανικά με τα Πεσμένα φύλλα σε επίπεδο περιεχομένου, πλαισίου, αισθητικής, αξιών.

Νιώθετε πως κατοικείτε σ’ ένα παρόμοιο «σύμπαν» μ’ εκείνο του συγκεκριμένου φιλμ από δημιουργικής πλευράς;

Kaisa: Ίσως και να έχουμε επηρεαστεί από τις ταινίες του Άκι, μιας και τις έχουμε παρακολουθήσει τόσο πολύ, αλλά είναι πολύ δύσκολο να πούμε αν η μουσική μας ταιριάζει στο συγκεκριμένο φιλμ, καθώς την ακούμε με διαφορετικό τρόπο.

Όταν ακούς την ίδια σου την μουσική, δεν ταιριάζει πουθενά.

Ταιριάζει μονάχα στο δημιουργικό σου όραμα.

Kaisa: Ακριβώς. Αλλά χαιρόμαστε όταν μας λένε ότι ταιριάζει στην συγκεκριμένη ταινία.

Anna: Πριν δούμε το φιλμ ήμασταν τρομοκρατημένες μήπως η μουσική μας που περιλαμβάνεται σ’ αυτό το κατέστρεφε. Ήταν δύσκολο να φανταστούμε ένα τραγούδι μας στο πλαίσιο μιας ταινίας.

Ήταν η πρώτη φορά που κάποια σύνθεσή σας ή μια ζωντανή εκτέλεση σύνθεσής σας περιλαμβάνεται σε φιλμ;

Kaisa: Στην πραγματικότητα η μουσική μας έχει χρησιμοποιηθεί σε δύο φινλανδικές ταινίες μέχρι στιγμής. Αλλά είναι η πρώτη φορά που την εκτελούμε ζωντανά στο πλαίσιο ενός φιλμ.

Επομένως, υπήρξατε και λίγο ηθοποιοί, εκτός από μουσικοί, συνθέτριες και τραγουδίστριες. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Βρίσκετε ομοιότητες στο να υποδύεστε κάτι ενόσω τραγουδάτε ζωντανά - και αντιστρόφως;

Kaisa: Δεν υποδυθήκαμε κάποιον ρόλο. Απλώς παίξαμε μουσική, όπως το κάνουμε πολλές φορές μέσα στην εβδομάδα. Οπότε δεν ένιωθα σαν να παίζαμε ως ηθοποιοί.

Οι στίχοι σας είναι αποκλειστικά στα φινλανδικά. Έχετε σκεφτεί ποτέ να τους γράψετε και σ’ άλλη γλώσσα -στ’ αγγλικά για παράδειγμα-, ή να εκτελέσετε συνθέσεις σας λάιβ και στα αγγλικά;

Anna: Είναι πολύ δύσκολο να γράψεις καλούς στίχους σε γλώσσα άλλη από την μητρική σου. Ο καλύτερος τρόπος χρήσης της γλώσσας έγκειται στην χρήση της δικής σου γλώσσας.

Kaisa: Δε νομίζω πως οι στίχοι μας θα ήταν καλοί αν τους γράφαμε στα αγγλικά. Ίσως αυτό κατέστρεφε τα πάντα!

Η μη κατανοησιμότητα των στίχων προσφέρει περισσότερες δυνατότητες ερμηνείας από την πλευρά του ακροατή/της ακροάτριας. Ή, ίσως, απλώς ακολουθείς την διάθεση την οποία η κάθε σύνθεση σού υποβάλλει.

Με ποιους θεματικούς άξονες καταπιάνεστε συνήθως;

Kaisa: Τα περισσότερα τραγούδια μας καταπιάνονται με συναισθήματα, με το να νιώθεις άσχημα, με την μιζέρια.

Ένα-δυο τραγούδια μας αφορούν στην φύση και την κλιματική αλλαγή. Άλλα τόσα έχουν να κάνουν με τον πόλεμο και την μετανάστευση.

Αν και -με εξαίρεση μερικές σκόρπιες λέξεις- δε γνωρίζω φινλανδικά, τα τραγούδια σας μού ακούγονται αρκετά σοβαρά.

Kaisa: Δεν είχαμε σκοπό να είναι, αλλά είναι.

Συναρπαστικό αυτό, αν σκεφτούμε πως η ποπ μουσική -στην οποία θα μπορούσαν να ενταχθούν οι συνθέσεις σας- συχνά θεωρείται ελαφριά, ρηχή κι εμπορική. Πώς αντιλαμβάνεστε εσείς την ποπ μουσική;

Anna: Ανέκαθεν πίστευα ότι η μουσική είναι ένας τρόπος ν’ ασχολείσαι με δύσκολα συναισθήματα.

Αν είσαι ευτυχισμένη και χωρίς προβλήματα, δε χρειάζεται να καταπιάνεσαι με τέτοια συναισθήματα.

Αν, όμως, βιώνεις φόβους ή συναισθήματα δύσκολα αντιμετωπίσιμα, γράφεις τραγούδια.

Είναι παλλόμενη η φινλανδική ποπ σκηνή;

Anna: Υπάρχουν πολλοί σαν εμάς, αλλά είναι δύσκολο να πω πόσοι. Είμαστε, πάντως, πιο απαισιόδοξοι/απαισιόδοξες, ως σκηνή, σε σχέση με άλλους καλλιτέχνες.

Kaisa: Αν ρωτήσεις το φινλανδικό κοινό, θα σου πουν πως είμαστε η πιο απαισιόδοξη και σοβαρή μπάντα στην Φινλανδία.

Η φινλανδική ποπ είναι ως επί το πλείστον η ίδια όπως και παντού.

Τι είδους μουσική ακούγατε μικρές;

Anna: Όταν ήμασταν παιδιά, το νούμερο ένα συγκρότημα ήταν οι Beatles. Μεγαλώνοντας, αρχίσαμε ν’ ακούμε παλιά φινλανδική μουσική. Αργότερα, ακούγαμε βρετανικά και βορειοαμερικανικά ποπ και ροκ συγκροτήματα από τα 60s και τα 70s.

Kaisa: Ακούγαμε την μουσική που άρεσε στον πατέρα μας, όχι εκείνη που άκουγαν οι φίλες κι οι φίλοι μας.

Όταν δίνετε συναυλίες στο εξωτερικό, ποιες είναι οι αντιδράσεις του κοινού;

Kaisa: Προς έκπληξή μας, οι περισσότερες μέχρι τώρα συναυλίες στο εξωτερικό ήταν sold out. Κάποιοι άνθρωποι είχαν έρθει από την άλλη άκρη μιας χώρας για να μας ακούσουν.

Σας αγχώνει αυτό;

Anna: Έχουμε περισσότερη νευρικότητα στο εξωτερικό, γιατί ξέρουμε ότι στην Φινλανδία στο κοινό των συναυλιών μας αρέσει η μουσική μας.

Όταν, όμως, βρισκόμαστε στο εξωτερικό, δεν είμαστε σίγουρες αν τους αρέσει η μουσική μας ή όχι.

Ευτυχώς, μετά τις συναυλίες έρχονται και μας λένε πως τους άρεσε αυτό που άκουσαν, αν και δεν κατάλαβαν τους στίχους.

Kaisa: Υπάρχει κανένας άνθρωπος στην Ελλάδα που να ακούει φινλανδική μουσική; Γιατί εμείς δεν έχουμε ποτέ ακούσει κάποιο ελληνικό συγκρότημα. Ας ελπίσουμε ότι θα έρθει κάποιος κόσμος στην συναυλία μας στην Αθήνα!

Ευχαριστώ θερμά τον Aki Roukala (Ιs This Art!) για την πολύτιμη συμβολή του στον προγραμματισμό της συνέντευξης.

Οι Maustetytöt (Anna και Kaisa Karjalainen) εμφανίζονται λάιβ στο Gazarte-Ground Stage (Βουτάδων 32-34, Γκάζι) την Παρασκευή 31 Μαΐου, 21:00.