Ντέμπι Χάνιγουντ: «Είμαι πολύ περήφανη που ανήκω στην εργατική τάξη»

Με το Δυστυχώς απουσιάζατε, την πιο πρόσφατη ταινία του και μια από τις πιο διεισδυτικές του, ο Κεν Λόουτς ανατέμνει την καθημερινότητα μιας οικογένειας που η ενότητά της δοκιμάζεται από τη σκληρότητα της «ελεύθερης» αγοράς.

Συναντώντας την εξαιρετική πρωταγωνίστρια Ντέμπι Χάνιγουντ στην Αθήνα στο πλαίσιο των 25^ων Νυχτών Πρεμιέρας, όπου η ταινία έκανε την πανελλήνια «πρώτη» της. Στις 7 Νοεμβρίου βγαίνει στις αίθουσες.

Πώς διασταυρώθηκαν οι δρόμοι σας με τον Κεν Λόουτς;

Είναι ο πρώτος μου ρόλος στον κινηματογράφο. Δουλεύω στον τομέα της εκπαίδευσης, και πιο συγκεκριμένα με παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς, στο Νιουκάσλ επί περίπου είκοσι χρόνια με διαλείμματα.

Είχα δώσει το όνομά μου σε ένα πρακτορείο κομπάρσων καιρό πριν. 

Κάποια στιγμή βγήκε μια αγγελία για εθνική αναζήτηση για ένα ρόλο γυναίκας στα σαράντα της με δύο έφηβα παιδιά και ιδιότητα παρόχου ιατρικής φροντίδας.

Το συζήτησα με τον σύζυγό μου, έστειλα βιογραφικό κι έπειτα το ξέχασα. Έπειτα δέχτηκα ένα τηλεφώνημα ότι πρέπει να στείλω ένα βίντεο τώρα. Για τον Κεν Λόουτς!

Είχες, λοιπόν, επιλεγεί πλέον.

Ναι, κι έπρεπε να στείλω ένα βιντεάκι. Δεν το είχα ξανακάνει, καθώς δεν είμαι ηθοποιός. Είπα έτσι ποια είμαι, πού ζω, από πού κατάγεται η μητέρα μου και στη διάρκειά του με διέκοπτε ο γιος μου. Έπειτα το έστειλα.

Στη συνέχεια βρεθήκαμε για ένα ποτό.

Πώς ήταν η συνάντηση;

Το είχα πει στη μαμά και τους αδερφούς μου, γιατί είναι κι είμαι μεγάλη φαν. Η μητέρα μου συμμερίζεται τις πολιτικές του απόψεις, κι έτσι του είπα πώς με είχε μεγαλώσει. Αυτό τον χαροποίησε πολύ.

Απλά κουβεντιάσαμε, μου αρέσει να μιλάω και να συναντώ ανθρώπους,. Τα πήγαμε πολύ καλά και σκέφτηκα ότι ίσως έπαιρνα ένα μικρό ρόλο.

Κατά τη γνώμη μου είσαι ένα από εκείνα τα άγνωστα μέχρι σήμερα φυσικά ταλέντα.

Δεν ήξερα ότι μπορούσα να το κάνω. Απλώς είμαι άνθρωπος με κατανόηση, νιώθω συναισθήματα κι έχω πολλή εμπειρία ζωής.

Κι όλα αυτά μπορείς να τα μεταδίδεις στην οθόνη.

Νομίζω πως ναι. Η διαδικασία συνεχίστηκε, λοιπόν, και κάποια στιγμή η κυρία από το πρακτορείο κομπάρσων με πληροφόρησε ότι είχα τον πρωταγωνιστικό ρόλο. «Δε σε πιστεύω, αποκλείεται!», της είπα τέσσερις φορές.

Έπειτα μου το επιβεβαίωσε τηλεφωνικά κι ο Κεν Λόουτς ενώ βρισκόμουν σε διακοπές. «Μη μαυρίσεις πολύ!», με προειδοποίησε. Όλα αυτά δε φάνταζαν αληθινά.

Μέχρι που ξεκίνησαν τα γυρίσματα.

Μέχρι που αρχίσαμε την κινηματογράφηση. Τότε ήταν που με έπιασε σύνδρομο πως δε θα καταφέρω. Ήμουν στην κουζίνα κι έκλαιγα.

Πώς το ξεπέρασες;

Χάρη στον Κρις Χίτσεν, τον συμπρωταγωνιστή. Από την πρώτη μέρα που βρεθήκαμε τα πήγαμε πολύ καλά. Τον αγαπώ σαν αδερφό μου, είναι αστείος κι έχουμε μια ειλικρινή σχέση.

Με αγκάλιασε όταν είχα φρικάρει και μου είπε: «Ασφαλώς και μπορείς να το κάνεις, αλλιώς δε θα βρισκόσουν εδώ. Με την ησυχία σου».

Έτσι ήταν κι ο Κεν. Τα κατάφερα, λοιπόν. Έπρεπε να εστιάσουμε στο σενάριο. Υπήρχαν πολλές εκπλήξεις, γιατί δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι έκανε ο άλλος. Όλο το συνεργείο είναι σαν οικογένεια, και τους γνωρίζεις όλους. 

Αν και υπήρξε δύσκολη και συναισθηματική διαδικασία, ήταν υπέροχο να σηκώνεσαι το πρωί και να τη βιώνεις μαζί με όλους.

Δεδομένων, εξάλλου, του πλαισίου και της πλοκής της ταινίας, υποθέτω ότι υπάρχουν πολλά στοιχεία από σένα ως άνθρωπο και την πραγματικότητά σου.

Είμαι μαμά, είμαι εργάτρια, υπήρξαν εποχές όταν ήμουν νέα που δεν είχα λεφτά, κατανοώ την απελπισία τού να βγάλεις λεφτά: η μητέρα μου μεγάλωσε πέντε παιδιά με το τίποτα, γιατί ο πατέρας μου έφυγε. 

Καταλαβαίνω, επομένως, τη δύναμη μιας γυναίκας και μιας μητέρας, η μητέρα μου είναι η πιο δυνατή γυναίκα που ξέρω, και είμαι πολύ περήφανη που ανήκω στην εργατική τάξη.

Αυτό αναφέρεται σε δημοσιεύματα που έχω υπόψη μου.

Είμαι 100% της εργατικής τάξης, και παραμένω. Δεν παράτησα τη δουλειά μου, γιατί αυτή είμαι, αυτή είναι η καρδιά μου. Αυτή η ευκαιρία είναι ένα δώρο, και θα την αξιοποιήσω.

Η Άμπι θέλει να κρατήσει την οικογένεια ενωμένη, κι αυτό είναι το μήνυμα του φιλμ. 

Δουλεύω με παιδιά. Αν δεν υπάρχει η στέρεη βάση της οικογένειας, μπορεί να ακολουθήσουν το λάθος μονοπάτι, κι έπειτα χρειάζεσαι ανθρώπους όπως εμένα για βοήθεια.

Πόσο χειρότερα έχουν πάει τα πράγματα στη Βρετανία τα τελευταία χρόνια;

Στη Μεγάλη Βρετανία η φτώχεια έχει αυξηθεί. Οι εργαζόμενες οικογένειες είναι φτωχές. Πηγαίνουν σε τράπεζες τροφίμων, που δε θα έπρεπε να υπάρχουν. Υπάρχει πολλή αδικία, πολλοί περισσότεροι άστεγοι. 

Νιώθω, το βλέπω ότι η κατάσταση χειροτερεύει.

Κι όχι μόνο στο Νιουκάσλ.

Σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία. 

Πέρασα κάποιο διάστημα στο Λονδίνο, υπάρχουν κι εκεί μεγάλες αντιθέσεις κι επιπλέον πολύ έγκλημα και βία όπου εμπλέκονται άνθρωποι νεαρής ηλικίας, γιατί δεν υφίστανται πλέον κοινοτικά κέντρα, ούτε υποστηρικτικό προσωπικό στα σχολεία.

Κι αυτό επειδή η κυβέρνηση δε χρηματοδοτεί τα σχολεία, τα οποία κάνουν μόνο όσα μπορούν. Είναι σαν φαύλος κύκλος. 

Πώς νομίζεις ότι μπορεί να βγει κάποιος από αυτόν;

Με μια πιο δίκαιη κυβέρνηση. Σίγουρα!

Είναι πιθανό;

Ελπίζω ότι με το φιλμ και τη συζήτηση θα υπάρξει αλλαγή.

Πώς ένιωσες στις Κάννες; Δεν ήταν περίεργο να παρευρίσκεσαι σε ένα τόσο πρωτοκλασάτο φεστιβάλ;

Μικρή έπαιρνα κουπόνια δωρεάν σίτισης, κι έπειτα βρέθηκα εκεί, στην άλλη άκρη της κλίμακας. 

Συν το ότι, αν ατένιζες τη θάλασσα, έβλεπες όλα εκείνα τα μεγάλα γιοτ και σκεφτόσουν: «Αν δύο από τους ιδιοκτήτες βοηθούσαν, δε θα ήταν ο κόσμος σ’ αυτή την κατάσταση». 

Αλλά ο κόσμος δεν είναι δίκαιος, έτσι δεν είναι; Γιατί υπάρχουν αυτοί που δεν έχουν και οι άλλοι που έχουν.

Το θέμα είναι τι κάνεις γι’ αυτό. Κι οι ταινίες του Κεν Λόουτς στρέφουν την προσοχή μας προς μία κατεύθυνση παράγοντας παθιασμένες αντιπαραθέσεις και συζητήσεις.

Οι Κάννες είναι μια πλατφόρμα προώθησης του φιλμ. Προωθώντας το, το βλέπουν περισσότεροι, το μήνυμα εξωτερικεύεται και περισσότεροι το συζητούν. Ναι, υπάρχει το κόκκινο χαλί. Αλλά αυτή είναι η δουλειά. Δεν έχει καθόλου να κάνει μ’ αυτόν.

Εφόσον ξέρεις να διαχειρίζεσαι μια τέτοια κατάσταση και την αναγνώριση/φήμη που συνδέεται μ’ αυτή. .

Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, αυτή τη στιγμή δεν είμαι καμία. Είμαι απλά εγώ! (Γέλιο). Είμαι 47 χρονών, τα πόδια μου πατάνε γερά στο έδαφος και έχω μια πολύ προσγειωμένη οικογένεια και πολύ προσγειωμένους φίλους.

Έχω μια πραγματικά καλή ζωή. Είμαι παντρεμένη επί είκοσι χρόνια, μόλις είχαμε την επέτειό μας. Έχω τη δουλειά μου στο κοινοτικό κέντρο και θέλω να χτίσω πάνω σ’ αυτό. Αυτή είναι η ζωή μου.

Κι η υποκριτική;

Μόλις συμμετείχα σε μια δραματική σειρά του BBC που θα προβληθεί το Δεκέμβριο, γιατί κάποιος είδε το τρέιλερ του φιλμ. Αυτό ήταν τρελό! Θα δω τι υπάρχει εκεί έξω.

Δεν αισθάνομαι, ωστόσο, ότι μπορώ να αποκαλέσω τον εαυτό μου ηθοποιό. Ίσως σε μια δεκαετία, επειδή δεν έχω αυτή την εμπειρία. Το αντιμετωπίζω με ταπεινότητα. Αν κάποιος με πει ηθοποιό, γελάω! (Γέλιο) Γιατί έχω γνωρίσει αληθινούς ηθοποιούς.

Δεν είμαι σαν την Άμπι. Στη σκηνή στο νοσοκομείο θα είχα βρίσει πολύ περισσότερο! Δε θα είχα κλάψει.

Μιας κι είσαι φαν της δουλειάς του Κεν Λόουτς και συμμερίζεσαι τις πολιτικές του απόψεις, τι εκτιμάς περισσότερο σ’ αυτόν ως άνθρωπο, τώρα που τον γνώρισες;

Είναι ο πρώτος που έδειξε πραγματικούς ανθρώπους της εργατικής τάξης και τη ζωή τους στην κάμερα.

Με έχουν μεγαλώσει σωστά, με τις πεποιθήσεις του. Με τον Κεν όλα έχουν να κάνουν με τις ιστορίες- από πού προέρχεσαι, τι σε ενδιαφέρει. Φέρεται στον καθένα με σεβασμό, ξέρει τι είναι, ξέρει το όνομά του. 

Νοιάζεται πολύ για τους άλλους. Έχω συναντήσει την σύζυγό του, τις κόρες, τους γιους, τα εγγόνια του, την οικογένεια του Πολ Λάβερτι και της Ρεμπέκα Ο’ Μπράιεν. Είμαι πολύ περήφανη που προστέθηκα σ’ αυτή την οικογένεια.

Σε ζηλεύω!

Είναι πολύ προσγειωμένος, δίκαιος. Όλοι θα έπρεπε να είναι λιγάκι σαν αυτόν. Όταν μιλάει, στ’ αλήθεια πιστεύει αυτά που σου λέει, τον πιστεύεις, κι έχει πολλή συμπόνια για τους ανθρώπους. 

Photo credit (Ντέμπι Χάνιγουντ): Γιάννης Κοντός.

Η συνέντευξη με την Ντέμπι Χάνιγουντ πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 25^ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας-Νύχτες Πρεμιέρας.

Ευχαριστώ θερμά την Μαρία Ναθαναήλ, Υπεύθυνη Επικοινωνίας του Φεστιβάλ, για την πολύτιμη συνδρομή της στη διοργάνωσή της.

Η ταινία του Κεν Λόουτς Δυστυχώς απουσιάζατε με συμπρωταγωνιστές τον Κρις Χίτσεν και την Ντέμπι Χάνιγουντ προβάλλεται στους κινηματογράφους από τις 7 Νοεμβρίου σε διανομή της Feelgood Entertainment.