Rodrigo Sorogoyen: «Φτιάχνοντας αυτή την ταινία είναι ένας τρόπος να εξιλεωθώ για την πολιτική μου αδράνεια»

Με 7 βραβεία Goya και άλλη μια εξαιρετική ερμηνεία από τον Αντόνιο ντε λα Τόρε, Ο έκπτωτος του Rodrigo Sorogoyen είναι ένα καλογυρισμένο πολιτικό θρίλερ για τη διαφθορά στην ισπανική πολιτική σκηνή.

Συναντηθήκαμε με τον σκηνοθέτη στο πλαίσιο του 4^ου Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Κινηματογράφου Αθήνας. Ο έκπτωτος προβάλλεται από τις 8 Αυγούστου στους κινηματογράφους.

Ο έκπτωτος είναι ένα καλοφτιαγμένο, με εξαιρετικό ρυθμό και σασπένς πολιτικό θρίλερ. Τι σε συναρπάζει περισσότερο στο συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος;

Αυτό που με συναρπάζει πιο πολύ, αλλά και οποιονδήποτε κινηματογραφιστή αυτού του είδους, είναι η ανάγκη να δημοσιοποιήσω μια πραγματικότητα πολιτική.

Είναι και το είδος των ταινιών που προτιμάς να παρακολουθείς;

Όχι ιδιαίτερα. Μου αρέσουν όλα τα είδη ταινιών. Τόσο για να φτιάχνω φιλμ όσο και για να βλέπω με ενδιαφέρουν όλα τα είδη.

Η συγκεκριμένη ταινία εμπνέεται, έστω και χαλαρά, από γεγονότα που έχουν συμβεί ή συμβαίνουν στην Ισπανία. Θα ήθελες να μου μιλήσεις για την πηγή της έμπνευσης;

Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις πολιτικής διαφθοράς στην Ισπανία που μας έχουν τραβήξει την προσοχή πολύ κι έχουν πάρει μεγάλες διαστάσεις, κάποιες από αυτές μετά από πολλά χρόνια.

Ένα συγκεκριμένο γεγονός μας ενέπνευσε περισσότερο για το χτίσιμο αυτής της ταινίας. Να σου μιλήσω πιο πολύ γι’ αυτό;

Ναι.

Πρόκειται για τις κλασικές περιπτώσεις διοικητών συνήθως της περιφέρειας και δήμων που ανέθεταν σε κάποιους επιχειρηματίες δημόσια έργα και μέσω προμηθειών εισέπρατταν κι αυτοί το μερίδιό τους.

Διαμορφωνόταν, έτσι, ένα πελατειακό δίκτυο και σε αυτό μεγάλες εταιρείες άρχιζαν να χρωστάνε λεφτά σε μέλη πολιτικών κομμάτων. Δημιουργήθηκε, λοιπόν, ένας φαύλος κύκλος χρέους. Έτσι προέκυψε η ιδέα για το φιλμ.

Τέτοια γεγονότα προφανώς δεν αφορούν μόνο την Ισπανία. Συνεπώς η ταινία σου έχει πολύ πιο οικουμενική στόχευση.

Φυσικά, έτσι είναι.

Ο βασικός πρωταγωνιστής της, ο πολιτικός Μανουέλ (Αντόνιο ντε λα Τόρε), είναι ένας πολυσύνθετος χαρακτήρας. Πώς δουλεύτηκε αυτός ο χαρακτήρας σε συνεργασία με την σεναριογράφο;

Γιατί πολυσύνθετος;

Ταυτόχρονα είναι εξίσου ένοχος με τους υπόλοιπους και μας γίνεται συμπαθής, γιατί είναι κι αυτός ένα θύμα.

Το περίεργο είναι ότι όλοι οι δημοσιογράφοι κάνουν την ίδια ερώτηση, και πάντοτε με ξαφνιάζει η αναφορά στη «σύνθετη προσωπικότητα». Θεωρώ πως δεν είναι, είναι κάποιος πολύ απλός. Γιατί ένας εγκληματίας δεν μπορεί να είναι συμπαθητικός;

Θα μπορούσε να είναι.

Η πλειονότητα των εγκληματιών συνήθως είναι συμπαθητικοί στο περιβάλλον τους. Τους βλέπουμε καθημερινά στην τηλεόραση, κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Θεωρώ ότι δεν έχω δημιουργήσει κάποιο πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα.

Ο Αντόνιο ντε λα Τόρε είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός. Πώς θα περιέγραφες τη μεταξύ σας συνεργασία; Συνέβαλε κι ο ίδιος στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του;

Η συνεργασία ήταν πολύ έντονη, πολύ στενή, είμαστε και πολύ καλοί φίλοι, κατανοούμε ο ένας τη ζωή και το επάγγελμα του άλλου.

Στην πραγματικότητα δεν υπήρχε μεγάλο πρόβλημα στην επιλογή του προσώπου, γιατί όταν με την σεναριογράφο σκεφτήκαμε αρχικά για το χαρακτήρα είχαμε κατά νου αυτόν ως ερμηνευτή.

Είναι ένας άνθρωπος πολύ εξωστρεφής, ευφυής, διασκεδαστικός και καλός, γιατί ήταν καλός άνθρωπος ο Μανουέλ. Το να είναι κάποιος διεφθαρμένος μπορεί να γίνεται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. 

Μπορεί κάποιος να βρίσκεται στο γραφείο του σκεπτόμενος πώς μπορεί να καταστρέψει τον πολίτη, την κοινωνία. Οι περισσότεροι μπαίνουν σε ένα σύστημα και μπορεί ούτε καν να το καταλάβουν.

Το σύστημα σού προσφέρει μια ευελιξία και μέσα σε αυτή υπάρχει η παγίδα. Παρόλο, λοιπόν, που αυτοί οι άνθρωποι είναι ένοχοι, είναι η «λέρα» της κοινωνίας (γέλιο), για μένα δε σημαίνει ότι είναι κακοί άνθρωποι.

Μπορεί να συμπεριφερθώ άσχημα, και είναι πιθανό κάποιες φορές να ήμουν κακός -κι εσύ επίσης (γέλιο)- και το πιο πιθανό είναι πως θεωρούμε τους εαυτούς μας καλούς. Εσύ όχι;

Καθένας μας έχει και τις φωτεινές και τις σκοτεινές πλευρές του. Εσύ πιστεύεις στην πολιτική; Ποια είναι η γνώμη σου για το πώς μπορεί κάποιος να δράσει πολιτικά ως άνθρωπος και σκηνοθέτης;

Είμαι λιγότερο ενεργός πολιτικά από όσο θα μου άρεσε.

Φτιάχνοντας αυτή την ταινία είναι σαν ένας τρόπος να εξιλεωθώ γι’ αυτή την πολιτική αδράνεια. Είμαι πολιτικά ευαισθητοποιημένος. Δεν είμαι, όμως, ακτιβιστής.

Το να είσαι πολιτικά ενεργός δε σημαίνει ότι μπορείς να πας σε μια διαδήλωση μια Κυριακή, πρέπει να αφιερώσεις πολύ χρόνο και να κάνεις πολλά πράγματα. Εγώ αφιερώνω τη ζωή μου στον κινηματογράφο κι όχι σε ένα πολιτικό ακτιβισμό.

Βρίσκεις κάτι που να σε γεμίζει με αισιοδοξία στην ισπανική πολιτική, κοινωνική, καλλιτεχνική πραγματικότητα, μιας και μιλάμε για σινεμά;

Σε όλους αυτούς τους τομείς σίγουρα υπάρχει αισιοδοξία, αλλά είναι φευγαλέα, δεν είναι κάτι στέρεο. Οι δομές μόνο μου προκαλούν απαισιοδοξία. Την αισιοδοξία μού τη δίνουν μεμονωμένοι άνθρωποι και μεμονωμένες στιγμές.

Eντυπώσεις από την πανελλήνια πρεμιέρα της στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Κινηματογράφου Αθήνας;

Δεν παρατήρησα πολύ μεγάλο ενθουσιασμό κατά τη διάρκεια της προβολής, τα χειροκροτήματα ήταν περιορισμένα, δεν είχε θετική υποδοχή.

Αυτά, όμως, που ακούω από τους δημοσιογράφους και τον κόσμο που ήρθε και μου είπε ότι του άρεσε, ήταν αρκετά.

Η συνέντευξη με τον Rodrigo Sorogoyen πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 4^ου Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Κινηματογράφου Αθήνας.

Ευχαριστώ θερμά τον Στέφανο Άλαν Κόλλια από το Φεστιβάλ και τον Σάκη Τσιτομενέα από τη Seven Films για την πολύτιμη συνδρομή τους.

Η ταινία του Rodrigo Sorogoyen Ο έκπτωτος προβάλλεται στους κινηματογράφους από τις 8 Αυγούστου σε διανομή Rosebud.21 και Seven Films.