Guy Chadwick: «Είμαι κατά των ναρκωτικών, αλλά απολαμβάνω ένα ωραίο ποτήρι κρασί»

 

Με τη βαθιά ένρινη φωνή του στοίχειωσε την πρώιμη (μουσική) εφηβεία μου. Το συγκρότημα το οποίο συνίδρυσε αποτελεί ένα από τα πιο καταλυτικά και μακροχρόνια indie rock σημεία αναφοράς - τότε και τώρα.

Ο Guy Chadwick με τους The House of Love αναμένονται σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα στις 30 και 31 Μαΐου, αντίστοιχα. Μια κουβέντα με τον Guy Chadwick.

Οι House of Love πήραν το όνομά τους από το διάσημο μυθιστόρημα της Anaïs Nin, The Spy in the House of Love.

Ήσασταν θαυμαστές της λογοτεχνίας γενικότερα, απλώς σας τράβηξε το συγκεκριμένο μυθιστόρημα ή αυτή η επιλογή ήταν αυθόρμητη;

Η αρχική έμπνευση προήλθε από το τραγούδι των Doors A Spy In The House Of Love.

Ήμουν μεγάλος θαυμαστής της λογοτεχνίας και εξακολουθώ να είμαι. Στη συνέχεια διάβασα το βιβλίο της Anais Nin και μου άρεσε το γράψιμό της, έτσι άρχισα να διαβάζω όλα τα μυθιστορήματά της.

Σε κάθε περίπτωση, αν δεν είχατε παρακολουθήσει μια συναυλία των The Jesus and Mary Chain στο Electric Ballroom, οι The House of Love δε θα είχαν σχηματιστεί καθόλου.

Είναι ακριβές αυτό; Είχατε και τους The Velvet Underground στο πίσω μέρος του μυαλού σας;

Όχι! Οι JAMC ήταν περισσότερο καταλυτικοί, αλλά οι Velvet Underground ήταν η κύρια επιρροή μου μαζί με τους The Doors, τους Love και άλλες μπάντες της δεκαετίας του ’60.

Τι απολαμβάνεις περισσότερο στο τραγούδι και στη σύνθεση τραγουδιών, αντίστοιχα;

Η δημιουργικότητα της σύνθεσης τραγουδιών είναι πολύ ικανοποιητική και το βουητό τού να τραγουδάς ζωντανά είναι το καλύτερο!

Ως παιδί της «γενιάς του MTV» -αν υπήρξε ποτέ-, αρχικά σας ανακάλυψα μέσα από ένα βίντεο κλιπ είτε του Christine είτε του Shine On και με συντάραξαν κι οι δύο. Δυναμικές, κοφτερές συνθέσεις, όπου κυριαρχεί η βαθιά ένρινη φωνή σου.

Πώς ήταν να δημιουργείς «ανεξάρτητη» μουσική τότε και να την κυκλοφορείς, στην αρχή μέσω της Creation, της θρυλικής indie δισκογραφικής του Alan McGee; Τι θυμάσαι -και κρατάς- περισσότερο από τη συνεργασία σας μαζί του;

Ήταν μια μεγάλη επιρροή και η δισκογραφική του ήταν μια ομάδα από ομοϊδεάτες μουσικούς και συγκροτήματα. Υπήρχε αρκετή ατμόσφαιρα στην εταιρεία εκείνη την εποχή.

Ο Alan προφανώς ήταν ένας πολύ εμπνευσμένος άνθρωπος και έκανε τα πράγματα να συμβούν!

Ήταν μια διασκεδαστική στιγμή να κάνεις μουσική.

Υπογράψατε με τη Fontana για την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ σας, αλλά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν τόσο καλά.

Τόσο λόγω εξωτερικών πιέσεων όσο και της υπερβολικής χρήσης ναρκωτικών και της υπερκατανάλωσης αλκοόλ από την πλευρά σου. Πώς κατάφερες να ξεπεράσεις αυτές τις ανθυγιεινές -αλλά όχι ασυνήθιστες- συνήθειες; Παραμένεις νηφάλιος;

Σχεδόν νηφάλιος, χαχά!

Μεγάλο ποσοστό αυτού του «θρύλου» ήταν υπερεκτιμημένο και υπερβολικό εκείνη την εποχή - και εξακολουθεί να είναι, στην πραγματικότητα.

Δεν θα είχα γράψει τραγούδια, ούτε θα είχα ηχογραφήσει άλμπουμ αν ήταν έτσι. Είμαι πολύ κατά των ναρκωτικών τώρα, αλλά απολαμβάνω ακόμα ένα ωραίο ποτήρι κρασί.

Το Lazy, Soft and Slow ήταν το πρώτο σου σόλο άλμπουμ και τι υπέροχο ψυχεδελικό λαϊκό ποπ διαμάντι γεμάτο από τη δεκαετία του ’60 είναι ακόμα αυτό - σαν μια διασταύρωση πρώιμων Byrds και Kinks!

Σύμφωνα με την ταπεινή μου γνώμη, είναι το πιο ολοκληρωμένο έργο στο οποίο έχετε συμμετάσχει. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό το άλμπουμ, σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά;

Νομίζω ότι είναι ένας πολύ καλός δίσκος που έχει αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου και είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτόν.

Τελικά κυκλοφόρησε σε βινύλιο για πρώτη φορά μόλις τον Μάρτιο που μας πέρασε. Μια μέρα θα προσπαθήσω να δώσω μια συναυλία όπου θα τον παίξω ολόκληρο!

Το A State of Grace, το οποίο αναπτύχθηκε ανάμεσα στα λοκντάουν του Covid-19, είναι το πιο πρόσφατο άλμπουμ The House of Love και ένα έργο ενδοσκόπησης και ωριμότητας, όπου μια συγκεκριμένη επιρροή της Americana διεισδύει.

Σε τι αναφέρεται η «κατάσταση χάρης» του τίτλου;

Απλώς ξεπήδησε ως στίχος όταν έγραφα το τραγούδι και δε σημαίνει πραγματικά τίποτα. Είναι ανοιχτός σε διαφορετικούς συνειρμούς, κάτι που μου αρέσει στη συγγραφή των τραγουδιών μου.

Εκτιμώ ιδιαίτερα το Byrds-ικό In My Mind. Τι είχες στο μυαλό σου όταν το έγραφες;

Το riff της κιθάρας μού το έφερε ένας παλιός φίλος, ο John Pilka. Ήμασταν μαζί στο συγκρότημα Kingdoms στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Οι στίχοι εξελίχθηκαν κατά φυσικό τρόπο γύρω από αυτό.

Έχετε πλέον συμφιλιωθεί με τις ανεπάρκειες, τα τραύματα και τα προβλήματά σας; Εξακολουθεί να σε τροφοδοτεί η αγάπη για τη μουσική - και η αγάπη, γενικότερα;

ΝΑΙ σε όλα αυτά!

Πάντα αναζητώ νέα μουσική για να απολαύσω. Το αγαπημένο μου συγκρότημα επί του παρόντος είναι οι Fontaines DC, οι οποίοι νομίζω ότι είναι όσο καλοί είναι δυνατόν. Πρόσφατα πήγα να δω τους Brian Jonestown Massacre που ήταν υπέροχοι!

Στις επικείμενες συναυλίες σας σε Θεσσαλονίκη (30 Μαΐου) και Aθήνα (31 Μαΐου), αναμένεται να απολαύσουμε τη συνηθισμένη χορταστική επιλογή από μουσικές «λιχουδιές», ή θα υπάρξουν και κάποια νέα «πιάτα» σε προσφορά;

Θα παιχτούν καινούρια τραγούδια τα οποία δεν έχουν παιχτεί πουθενά, καθώς δεν περιοδεύουμε φέτος γενικά και επικεντρωνόμαστε στην ηχογράφηση ενός νέου άλμπουμ. Φυσικά θα παίξουμε όλα τα κλασικά μας και κάποια άλλα σπάνια διαμάντια.

Ανυπομονώ για τη συναυλία σας, λοιπόν!

Σ’ ευχαριστώ, Γιάννη. Ελπίζω να σε δω σε κάποια από τις συναυλίες μας.

Με απόλυτη βεβαιότητα!

Ευχαριστώ θερμά την Suzie Gibbons από το μάνατζμεντ των The House of Love για την πολύτιμη συμβολή της στην υλοποίηση της συνέντευξης με τον Guy Chadwick.

Την ευχαριστώ επίσης και για την παραχώρηση της φωτογραφίας του καλλιτέχνη που συνοδεύει το κείμενο.

Οι The House of Love εμφανίζονται ζωντανά στη Θεσσαλονίκη την Παρασκευή  30 Μαΐου στον Πολυχώρο Αθλητισμού και Πολιτισμού WE (Λεωφόρος 3ης Σεπτεμβρίου 3 & Γρ. Λαμπράκη).

Το Σάββατο 31 Μαΐου «μετακομίζουν» στην Αθήνα, και στο Gazarte - Ground Stage (Βουτάδων 32-34, Γκάζι).