Μέλος του φωτογραφικού κινήματος της «Σχολής του Ελσίνκι», η 36χρονη Susanna Majuri είναι μια από τις πιο ευρηματικές
και ταλαντούχες Φινλανδές φωτογράφους. Οι φωτογραφικές της συνθέσεις, διαθέτοντας
μια ποιότητα ονειρική και σουρεαλιστική, συχνά παραπέμπουν σε ζωγραφική και κινηματογράφο. Το νερό είναι
το κυρίαρχο στοιχείο τους, η απώλεια και το «χάσιμο» επανερχόμενα θεματικά
μοτίβα, ενώ έχουν φιλοξενηθεί σε δεκάδες εκθέσεις ανά τον κόσμο. Συνομιλώντας
μαζί της.
Τι σημαίνει φωτογραφία για σένα; Τι επιδιώκεις
να πετύχεις μέσω αυτής;
Για
μένα φωτογραφία σημαίνει ιστορίες. Χρειάζομαι, επίσης, χώρο για τα συναισθήματά
μου. Ως παιδί, πάντοτε είχα ανάγκη τη μυθοπλασία, για να δραπετεύω από
καταστάσεις, ή για να λύνω προβλήματα στη ζωή μου ως ενήλικη. Ίσως γι’ αυτό να
θέλω να αναδείξω τις δυνατότητες της φωτογραφικής μυθοπλασίας ως τρόπου
διαχείρισης των συναισθημάτων μας και συνάντησης με τον εαυτό μας.
Για παράδειγμα,
η απόπειρα αυτοκτονίας ενός μέλους της οικογένειας μπορεί να συζητηθεί στις φωτογραφίες.
Ο φόβος της απώλειας κάποιου αποτελεί διαρκές θέμα στα πρώιμα έργα μου, όπως
στις φωτογραφικές συνθέσεις «Elskar fyr» (2006), «Salme» (2007) και «Mykines» (2007).
Οι συνθέσεις σου, διαθέτοντας μια ποιότητα ονειρική και σουρεαλιστική, συχνά
παραπέμπουν σε ζωγραφική και κινηματογράφο. Ποια είναι η τεχνική που
χρησιμοποιείς;
Το
2008 άρχισα να δουλεύω με τη «βύθιση» των τοποθεσιών που είχα φωτογραφίσει. Η φωτογραφία
«Saviour» (2008) ήταν το πρώτο σχετικό παράδειγμα σε
αυτή τη σειρά.
Ζωγραφίζω
με το νερό και την κάμερα. Δε χρησιμοποιώ photoshop. Στήνω τα αντικείμενα
κάτω από το νερό κι οι άνθρωποι πηγαίνουν επίσης εκεί. Η σχέση μου με τη λογοτεχνία και τη μουσική είναι δυνατή.
Το νερό είναι το κυρίαρχο στοιχείο σε πολλές
από τις φωτογραφίες σου. Γιατί;
Το
νερό επιτρέπει τη μυθοπλασία. Λέει ιστορίες. Το νερό έχει γαλαζοπράσινο χρώμα,
κρύβει κι αποκαλύπτει την ίδια στιγμή. Μου προσφέρει τον καμβά, πάνω στον οποίο
ζωγραφίζω. Είναι πάγος, γυαλί κι απαλό, τρεμουλιαστό φως.
Γιατί επιλέγεις να εστιάζεις σε γυναικεία μοντέλα;
Υπάρχουν
κι ανδρικά μοντέλα στις φωτογραφίες μου. Ένα άλλο άτομο ή ένα άτομο σε
φωτογραφία μπορεί να γίνει ο καθρέφτης μας. Γίνομαι ο άλλος, κι ο άλλος γίνεται
εγώ.
Η φινλανδική φωτογραφία φαίνεται ότι ανθεί.
Ποια είναι η γνώμη σου γι’ αυτή;
Νομίζω
ότι η Φινλανδία είναι ένα παράδειγμα που μπορεί να λειτουργήσει ως έμπνευση για
άλλες χώρες. Μπορείτε να το κάνετε!
Πόσο εύκολο είναι να ζεις ως φωτογράφος;
Δεν είναι
εύκολο, αλλά είναι πιθανό κι υπέροχο!
Έχει αλλάξει η μητρότητα την οπτική σου στη
ζωή και την τέχνη;
Έχει αλλάξει τα πάντα. Την περίμενα για πολλά χρόνια. Είχα, μάλιστα, βάλει λίγο
από αυτό τον πόθο στις φωτογραφίες μου. Τώρα μπορώ να μιλήσω γι’ αυτό τον καινούριο
κόσμο.
Περισσότερες πληροφορίες για την Susanna Majuri, καθώς και φωτογραφίες της,
μπορείτε να βρείτε στο site http://helsinkischool.fi/artists/susanna-majuri/portfolio/portfolio-19/
.
όμορφο θέμα... )
ΑπάντησηΔιαγραφή